ARCHITECTUUR EN STEDENBOUW

Dienstbaarheid is in dit werkveld essentieel. Dat betekent meestal: niet direct de wens van de opdrachtgever uitwerken, maar eerst luisteren om tot de onderliggende vraag te komen, en kijken wat de locatie nodig heeft. Dat vraagt onderzoek: naar historie, naar context, naar kaders. Vervolgens de horizon verbreden met voorbeelden en onderzoeksschetsen. Pas daarna is vormgeving aan de orde. Hoe moeilijk soms ook: het is de kunst om dat uit te stellen. Bouwen brengt een verantwoordelijkheid met zich mee; een jas kan je snel afdanken, maar een gebouw moet meer dan een leven mee kunnen, een stedenbouwkundig plan mogelijk zelfs eeuwen! Het huidige tijdvak is fascinerend. Het gaat steeds minder om het maken van pasklare plannen, maar om het signaleren en faciliteren van ontwikkelingen. Dat is tegelijkertijd een maatschappelijke-, en voor mij een persoonlijke ontwikkeling. Het gaat me nu meer om plannen die een goede, duurzame inpassing kennen in hun omgeving dan om het realiseren van iconische gebouwen. Wellicht een verschuiving van architectuur naar stedenbouw; zeker een van ego naar dienstbaarheid. Die dienstbaarheid wordt overigens wel op de proef gesteld door de toenemende ruimte voor participatie. Op zich een goede ontwikkeling, maar niet eenvoudig door  permanente boze ‘nimby’-eisen. Dat vraagt luisteren, vragen stellen, en afweging tegen het algemene belang!